Əllərimi Burax - Orxan Zeynallı

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq

Qanadımıza şaxta qonmamış

Bir qurtum su, həyatın dadı

Bitməsin deyə son günə saxla

Mən artıq doydum, bu sevgi odu

Sönməsin deyə küləyi saxla

Damcılar… sevgin kimi

Tez-tez gedir, amma ki, iz qoyur

Dalğalar… rəqsin kimi

Səliqəsiz sahilə briz qoyur

Sadəlövh ümiddin

Əlində yenə danışılmış nağıllar

Sən qəlbimi tərk etsən də

Tərk etməz tanış olmuş ağrılar

Biz həyatı sevmək istəsək də

Cənnəti görmək istəsək də

Ölmədən getmək istəsək də

Buraxmaz günahlar bizi

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq

Qanadımıza şaxta qonmamış

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq

Qanadımıza şaxta qonmamış

Yenə durğun günlər kimi

Tək-tənha güllər kimi

Tez bitir, tez solur, amma qəlbimdə

İz qoyurdu ötən illər kimi

Bəzən bir fikir kimi (kimi)

Beyində dünən olub, amma bu gün yox

Son ümid olan günəş kimi

Üfüqdə sabah çıxar, amma bu gün yox

Talehin artıq kobud olmuş əlləri

Daşlamaqdan həyatımın günlərin

İçindəyəm qara-qura vərəqlərin

Sevməməkdə məni yox səbəblərin

Günah məndəmi bitmirsə dərdlərin?

Üzülmə çıxanda boşa sevgi cəhdlərin

Bütün bu səhvlərin çevrilər düzə

Çıxanda ürəyinin içindəki üzə

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq

Qanadımıza şaxta qonmamış

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq

Qanadımıza şaxta qonmamış

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq

Qanadımıza şaxta qonmamış

Əllərimi burax

Ondansa ürəyimdən yapış

Gəl biz bir quş olub uçaq