Ey Gül - Dursun Ali Erzincanlı

Ey Gül, ey Gonca-i Nûr, meftun yaprak, hâr sana.\nSensin gönüller Mâhı, bu yaz, bu bahar Sana!\nMûcize saltanatın taşları ayna yapar,\nHer ırmak ve her deniz, her leyl-ü nehar Sana…\nSenin Zâti Akdesin âlemlere rahmettir,\nCibrîl vefalı yoldaş, Yüce Allah Yâr Sana…\nBu nice iştiyaktır, ey en güzel Sevgili?\nAsırlardır koşuyor, genç ve ihtiyar Sana…\nNazarın kalbe şifâ, sözün hikmet incisi,\nHangi dertli kavuşsa, olur bahtiyar sana!\nMisk kervanı kapında karar kılmıştır Senin,\nNebîlerin diliyle, hep övgüler var Sana…\nAy, güneş, zühre, ülker, nûruna pervanedir.\nÂlemde olmak ister, âşıklar civar Sana…\nSenin yolun hep açık, gidişin Allah’adır,\nDağlar ateş kesilse olamaz duvar Sana!\nGüzelliğin âlemde misli bulunmaz inci,\nEy Gül, hasret çekmede Cennet, o bulvar Sana!\nDedin ki: 'Şükreden kul olmak istemem mi ben?"\nRabbin ihsan buyurdu: Hurma, üzüm, nar Sana!\nHer mûcizen parmakla gösterilmede Senin,\nÇağlatmak öyle kolay, çöllerde pınar Sana!\nHicranın bir kütüğü dertle bîkarar etti,\nHep özlem duymadadır, selvi ve çınar Sana!\nCennetin çiçekleri Senin kokunu taşır,\nBenzemeye çalışır, beyazlıkta kar Sana!\nGüneş güzel yüzünden parlaklık aldı ey Gül,\nAcep hayran olmadan, hangi göz bakar Sana?\nAşkının esiridir, ne çöl, ne de dağ tanır;\nBu sevdalı gönüller, su gibi akar Sana!\nVarlık bahçesi Senin nurundan yaratıldı,\nHep medyun, hep minnettar, her can, her nigâr Sana!\nTebessümün ayların; zührenin sevincidir,\nNice hasret çekmede, bu bülbül-i zâr Sana!\nGüllerin efendisi olmak kolay değildir,\nGıpta etmede ey Gül, binlerce gül-zâr Sana!\nYusuf, Senin dalında çiy tanesidir sanki,\nDîvâne kesilir göz etse, bir nazar Sana!\nFazlının eteğine akıllar erişemez,\nEli kalem tutanlar övgüler yazar Sana!\nHâk-i pâyine sürsem bir kerecik yüzümü,\nBende olan sermaye; hasret, intizâr Sana!