Son İmza - Velet, 6iant, Ceydar

Oldukça boş, bomboş

Ne sen varsın yerinde, ne ben varım bedenimde

Bilmiyorum ruhum kimde, bu son şarkım sana dinle

Aç şu gözlerini bir bak

Bu rüyalardan uzak kalıyorsun

Onsuz olsun sonsuz yolcum

Ne sen varsın yerinde, ne ben varım bedenimde

Bilmiyorum ruhum kimde, bu son şarkım sana dinle

Gel kuzum, ben sevgilerin özlemiyim

Kızına çizilmiş bir hasretin en renkli portresiyim

Senin konuşmadığın cümlenin ta kendisiyim

Hayat, gitmeliyim beni affedin

Benim sonum iyi değil (değil, değil, değil)

Hep diyorum aklım yerinde değil

Bırak olan oldu, niye böyle oldu?

Söyle sana ne oldu, ecel beni buldu

Hep bi ninni okudu, gözlerimden beni okudu

Cahil dediğin adam hayat okulunu okudu

I don’t give a fuck about the money or the fame

Önemli olan giderken nasıl gideceğim

Arkamdan konuşmasınlar, yüzüme konuşmayanlar

Ne zaman aslanın sırtında sırtlanlar

Av oldum, gel beni kurtar

Gel beni kurtar

Ne sen varsın yerinde, ne ben varım bedenimde

Bilmiyorum ruhum kimde, bu son şarkım sana dinle

7 kat yer altında hiç nefes aldın mı?

Son dediğin bir parça puzzle’ı koymadan tamamladın mı?

Tek bir cümle kuramadan bir savaş kazandın mı?

Kaybettiğini bilsen de galibiyet aldın mı?

Adamlık buysa o zaman hepinizden adamım ulan

Korktuğumdan değil özümün özürleri adamlıktan

Zora düştüm kaderimden borç aldım

Benden faiz istedi ben her gün ona şarkı yazdım

İbadet ettiğim bu kalpte iktidarsın

Gezmiş’lerin gözlerinde bir deniz kadarsın

Ünlenmiş ünlenmemiş her kim varsa bu odada

Bıraksın silahları tek bir gün dostluk kazansın

Mahsuni Şerif’imin uyuduğu yer kadarsın

Nasıl bir hasret Ahmet’im gibi sürgün yazarsın

Rapçi değilim ben derdimi döken bir şairim

Ozanlar sema kurdu ben her bir ses teline misafirim

Ne sen varsın yerinde, ne ben varım bedenimde

Bilmiyorum ruhum kimde, bu son şarkım sana dinle