Catla - Velet

Elim avucuma sığmıyo' ki bu derdim

İnadına inadına yaşarım

İnadına da yaparım, yapıp bidaha yanarım

Sıfırım, ben noktayı da ben koyarım

Zorla şeytanla meleği bi' arada tutma

Yoluna düşenin yolunu yapma

İki cigara çekip yerini yap

Dumanı çek içine derdine tat

Zipini kapa, kemeri tut, yılanı salma

Herşeye «he he» diyip kafanı bi' salla

Koz verdiklerin, canını yakacak

Zora gelen herkes bir gün kaçacak

Yaralarının yanında durmaz

Hep dedim ve derim;

«Bu da yanına kalmaz»

Bedelsiz günah var mı, beni seven hep ateşe taptı

(Çatla)

Eridi ki buzlar (Çatla)

Dağ taş yerinden oynar (Çatla)

Açılsın kartlar (Çatla)

Bu acıya ölü bile hortlar (Çatla)

(Çatla)

Eridi ki buzlar (Çatla)

Dağ taş yerinden oynar (Çatla)

Açılsın kartlar (Çatla)

Bu acıya ölü bile hortlar (Çatla)

Sikiliyo seven hep deme biz bunu denedik

Senin kahpeliğin kanında, o nasıl bir genetik

Tereddüt ettim giderken ölüyodum

Psikolojimin amına koyuyodun

Onun önü kapalı, kapı kilidi kralı

Bir otel odası gibi onun kalbi de paralı

Muhtemelen de bunu dinleyecek

Yarası olanlar da gücenecek

Kuzu kuzu duruyo, ne ileri ne geri

Vitesi bozuk bi kadının bedeni yeşil ışık gibi

Hepi topu neki onun, aklıma ne ki zorum

Bozuk bi araba gibi her günüm yeni sorun

Koptu, ipin ucu kaçtı

Gömemediklerinde sana bi' mezar açtı

Aşk mı?

Nefrete dönüşen bir duygu

Herkes ayrı bi' dala dadandı

(Çatla)

Eridi ki buzlar (Çatla)

Dağ taş yerinden oynar (Çatla)

Açılsın kartlar (Çatla)

Bu acıya ölü bile hortlar (Çatla)

(Çatla)

Eridi ki buzlar (Çatla)

Dağ taş yerinden oynar (Çatla)

Açılsın kartlar (Çatla)

Bu acıya ölü bile hortlar (Çatla)