Uyan - Velet, Canbay, Wolker

Gün gelir de güz gelir mi can?

Ben sana gül dedim mi yâr?

Şaka yaptım alınma bana

Sen öyle gülersen hoş gelir bahar

Geceniz hayrolsun

Zaten matemimde kayboldum

Masada hayallerim yanına çay koydum

Biz güneşi sevdik ama ay doğdu

Gölgeme sarıldım ahtım var

Kor düşsün gönlüne yalnız kal

Hava karanlık galiba baskın var

Gece herkesi uykudan almışlar

Bütün mahalleyi karakola tıkmışlar

Biz yokken herkese sıkmışlar

Bi' de yetmedi kapıları kırmışlar

Umuda kelepçe vurmuşlar

(Umuda kelepçe vurmuşlar)

Yâr her şeyden haberim var

Gözünü seveyim

Bir hayalin içindeyiz

Uyan, uyan, uyan, uyan (uyan)

Bir can deme bir canavarken

Hele ki bu can sana düşkünken

Yâr diye bağrıma düşmüştün

Sen birinin hayalini düşlerken

Düştüm ben üstüme düşme

Üşümüşken gönlüme düşme

Yâr elini kolunu çek benden

Çoktan düştü senin masken

Vaadetmem itaat etmem

Dostumu karakola ihbar etmem

Sözüm olsun inat etmem

Hakkımı da helal etmem

Tutunurum ama yorulurum

Her kanadımı çırptığında da vurulurum

Ve düştün gözümden, gözlerimde uçurumum

Sol yanımda dursun sağ omzun

Yar her şeyden haberim var

Gözünü seveyim

Bir hayalin içindeyiz

Uyan, uyan, uyan, uyan (uyan)

Sen duymadın ama gelesim var, sana yeminim var

Baktığın her tarafta gülüşün var

Kimseye demiyorum onu sevesim var

Gel dedin de sana gelmedik mi yak

Boşver can yakıyor zaman

Yine ters geliyor sana düşünce yine yara hoş geliyor hayat

Değil arkadaşın hep geri kaldın sus kardeş değil hep dostumsun

Dümeni vermeden işimizi verdin, boş yere koşturdun

Bize gülme yeter, yüzünü güldürür derdi veren

Derdimin üstüne ben dert eklerken dermanım yarama merhem ol gel

Yar her şeyden haberim var

Gözünü seveyim

Bir hayalin içindeyiz

Uyan, uyan, uyan, uyan