Hugferdi - Solefald

Kvifor alt hatet

Det undrast eg på

Vreiden og sinnet

For noko som gjekk gale

Eg er ikkje betre

Det syd i sjeli

Eg ser ingen ende

Arvesynd vert det kalla

Den giftige gåva

Frå faren år sonen

Slik hev det vore

Men det må ikkje vera

I hugstolen ligg bergingi

Hjå han som lækjer sjeli

Den er ikkje sterk

Som berre kann neitte

Den stend ikkje stødt

Som aldri stend åleine

For å kjenne seg sjølv

Må ein skoda inn i hugen

Godlyndt er eg ikkje

Men klårsyndt vil eg kallast

Eg segjer kva eg såg

Lag på lag med hat

Og nedst der ligg sorgi

Mange tåror hev eg gråte

For kvende og for vener

For dei gamle som fór

Eg sit i himmelromet

Argentina under meg

Stjernone yver meg

Det er skya i sjeli