Nic się nie zrobi samo - Sobota

Piszę płytę, przecież sama się nie pisze

Lecę z bitem, od niechcenia przerywam ciszę

Będzie hitem i na pewno zdążysz ją usłyszeć

Możesz sapać, łapać, zapaść, ledwo dyszeć

Moja praca, twoja praca się nie zrobi sama

A na kaca jest najlepszy zapierdol od rana

Taka płaca, jakie jest twoje podejście do niej

Przecież samo się nie zrobi, co nie

O nie

Ej ty, nawet nie pytaj

Klasnąłeś w dłonie, pstrykałeś palcem, druga płyta

Co za muzyka, tak to już klasyka

Ja nie żegnam się, lepiej się witać

Jeżeli już ci styka, działasz na tempo mat

Wiedz, że tak praktyka ukryte drugie dno ma

Myślę, że cie przekonam, filozofie przybliżę

Bo na szczęście szmula też sama się nie wyliże

Nic się nie zrobi samo, zupełnie nic

Nic się nie zrobi samo, i musisz z tym żyć

A ci co chcieliby ci pomóc to chyba spalić twój jazz

Zerżnąć ci szmule w twoim domu

Dzwonisz, dzwonisz, w końcu ktoś odbiera z łachą

A przecież zarabia na tym, pieprzony kutafon

Szyfrujesz bajere, lecz chcesz wiedzieć czy dobre

Ale dla skurwiela, odpowiedzieć to problem

Więc zamawiasz torbę, czasem trochę więcej

Rzucasz wszystko w pizdu

Chcesz mieć z głowy to czym prędzej

Ja tu falstart, czysta farsa

Za pieprzonym jazzem musisz zwiedzić pół miasta

Lecą ćpuny za towarem, tak jak zombie martwi

Do jednego mają talent, co, jak cie załatwi

Sam utknąłem w mapki, zgrasowanego świata

Samo się nie załatwi, dlatego za tym latam

Później kanapa, czy wygodny fotel

Suszysz, kruszysz, klepiesz, kochasz te robotę

I na szczęście tak jak blant sam się nie sklepie

Tak też sam się nie zjara i sam to wiesz najlepiej