Kukla - Hayki

Bir boktan anladığın yok senin

Etten bir kuklasın

Çalış savaş tüket uyuş

Sistem bu çok basit

İstanbul büyük şehir de küçük mü derdi?

Beton ve demir saplanır her gün kalbine kentin

Sık dişi

Paraysa çevrendeki tek yeşil

Hayat cesetler döker sokağıma kalbim sertleşir

Bu kentte insan insana öfkeyle seslenir

Bu kentte insan umutla tükürüp acıyla beslenir

Benim derdim (benim derdim) dertleşir kendimle

Benim derdim (benim derdim) evvela kendimle !

Ver bela on sabır dilim kökünde balta

Tüken susam tüken tüter duman biter dua batınca sandal

Artık ölüm karşı kıyı

Kurtulup uyku denen tuzaktan sokağa çıkın ve karşı koyun

Dahası oyun tümü uyan bu ilk ve son hakkın

Ya iplerini kopart gel

Ya git ya kal artık