Nagie Mgły - Dogas, GPD

Wiesz, nie zawsze byłem tym, kim chciałem być

Nie zawsze żyłem tak, jak chciałbym żyć

Ale wierzyłem, że nadejdą dni

Że tylko na papierze łzy popłyną

Że tylko zwierzę nie rozumie innych istot

Że będzie lepiej mimo wszystko

Nie zostawię jej tak szybko

Będę dłużej czuł jej bliskość

Braci się nie traci, co weryfikuje przyszłość

Przyjaźnie nie poddają się zyskom

Słabe kontakty lubią wyschnąć

Ukryte prawdy, żal, rzeczywistość

Rodzinne sprawy, śmierć, czysta miłość

Próżne zabawy, śmiech popity pychą

Nie należy wszystkiego brać siłą

Szukam w sobie tego, co tam było, już

Czuję to, nagie mgły

Kiedy pragniemy w życiu coś mieć

To jakbyśmy zaczynali żonglować ogniem

Niezbadane są wyroki boskie

Trzeba się sparzyć, żeby odnotować postęp

Ludzie mówią zawsze to, co im wygodne

Giną emocje, łatwiej jest im sięgnąć po portfel

Czasem życie to nonsens

Najtrudniej namalować własny portret

Ale po zimie zawsze czuję wiosnę

Choć w mojej rodzinie życie słodko-gorzkie

Widzę, jak zmieniają się wibracje

Czemu zawsze oceniają nas jak dawniej?

Ludzie nie widzą własnych błędów

Ale chętnie wytkną je komu innemu

Kiedyś nie doceniałem własnych wersów

Dzisiaj piszę je we własnym imieniu

Czuję to, nagie mgły

W tym atramencie płynie żywa krew

Czemu emocje ciągle zdradzają mnie?

Stawiają w niezręcznych sytuacjach gdzieś

Każdego kiedyś zjadł stres

Trzeba umieć mieć podejście

Niektóre sprawy wymagają więcej

Jak nie wiesz, nie rozumiesz — wara ręce

Chcemy od życia, żeby było lepsze

Czuję to, nagie mgły