Zechcesz mnie, zechcesz - Czesław Niemen

Gdy kos nam wdzięcznie śpiewał w leśnej ciszy

Brzoza mu gałązki chyli swe

Wesołe lato rozgrzane słońcem dyszy

A ty mnie nie chcesz

Ty nie chcesz mnie

Aj łątka, srebrna łątka, przeleciała

Pod promień słońca na połowy dwie

Już jesień złota swą przędzę rozmotała

A ty mnie nie chcesz, nie

A ty mnie nie chcesz

Latem dojrzałym

A ty mnie nie chcesz

Choć jesień późna już

A ty mnie nie chcesz

Sercem niestałym

Czemu mnie nie chcesz, mów

Oj, kędyś w świat daleki, byś nie poszła

Świat do prośby się przychyli mej

Nasturcja spyta, co u twych okien wzrosła

Czemu mnie nie chcesz, odpowiedz jej

Oj dużo, dużo razy, jak najczęściej

Powtarzaj dobry świecie, prośby me

Tak długo, długo

Aż moje ty nieszczęście

Wreszcie raz zechcesz mnie

Zechcesz mnie, zechcesz

Teraz i zawsze

Zechcesz mnie, zechcesz

Zamieszka szczęście w nas

Zechcesz mnie, zechcesz

Sercem łaskawszym

Zechcesz mnie, zechcesz raz

Oj dużo, dużo razy, jak najczęściej

Powtarzaj dobry świecie prośby me

Tak długo, długo

Aż moje ty nieszczęście

Wreszcie raz zechcesz mnie

Tak długo, długo

Aż moje ty nieszczęście

Wreszcie raz zechcesz mnie

Tak długo, długo

Aż moje ty nieszczęście

Wreszcie raz zechcesz mnie