Wolf Un Skorpion - BAP

Die Sonn steht huh ahm Himmel

Kaum noch Jröön, uss Jras wood Strüh

Bloß Rauch zoeez, dann kütt e' nöher

Leechterloh, dä Sturm uss Füer

Diere blökke, schreie, renne

Och dä Wolf, bess raff nohm Fluss

Wo e' koot stonnblieht un deef Luff höllt

Eh dat e' springk, wat e' wohl muss

«Wer sprich do?», denk dä Wolf, dä irjendjet jehührt

Doch he enn singer Nöh nirj’ndwo noch e' Dier sieht

Jetz widder: «Ich he unge!», rööf en Stemm

Während dä Wald heißer als dausend Hölle brennt

'ne Skorpion, dä op aach Bein ziddert

Fleht: «Böck dich, loss mich op dich drop

Ich kann nit schwemme 'n will nit stirve!»

«Nä, 'ss klar … hälls du mich für beklopp?

Kumm bloß nit nöher, ich weiß, wer du bess:

Die Kreatur, die alles wat zo noh kütt, stich

Nä, dir vertraut nur dä, dä nie vüür dir jewarnt wood

Jevatter Wolf kritt mer esu flöck nit ömjarnt."

Wodrop dä Skorpion meint: «Wie jetz?

Hätt ene Wolf dann jar kei Häzz?

Nur op dingem Rögge kumm ich rövver

Verjess dat Jeff enn mingem Stäzz!»

Die Hetz weed langsam unerdräächlich

Un eh dat Füer sieh Fell versengk

Knurrt unsre Wolf: «Okay, beihl dich

Un halt dich joot fess, wenn ich spring!»

Un su passiert et dann, wat jeder kumme sooch

Et andre Ufer ess ald fass zom Jriefe noh

Do hührt mer 'm Pelz vum Wolf dä winz’je Passagier:

«Do bess dä Jrößte, minge Held, ich danke dir.»

Doch medden en däm Satz 'ne Stachel

Als wöhr e' vun 'nem andre Dier

Stich zo, und dä Wolf jault:

«Wieso nur? Denn jetz, du Doof, versuffe mir!»

Dä Skorpion säht: «Deit mer leid

Wolf, dat unsereins nit anders kann

Wat jööv ich dröm, künnt ich et hahle

Mieh Woot … eimohl nur … sorry, Mann!»