Chlodwigplatz - BAP

Ich sinn mich noch met däm Damenrad un dä Nietebozz

Ahn dä Thek vun däm Büüdche om Chlodwigplatz

Op dä Litfaßsäul Marlon Brando met 'nem Südseeschoss

Un dä Theo jitt Limo un Manna uss

Die Vringspooz, et «Roxy», dä «Schuh Schön» un dä «Hermanns Tünn»

Un jää'növver dat Huus met däm hillije Severin

Un däm Laade, wo ich opjewaaße benn

Un dann die Johre, de Eck erömm, ahm Ubierring

Wo dä Himmel voll Pinsel un Palette hing

All die Näächte met all dä Verröckte em «Chlodwig Eck»

Un die Wahnsinnszick enn dä Schokoladefabrik

'92 em November wohr ich ziemlich platt

Weil janz Kölle kräät dä Arsch huh un kohm nohm Chlodwigplatz

Un die Zäng ussenander, om Chlodwigplatz

He benn ich jeboore, he wohr ich zohuss

Enn däm Aachhundertmeter-Radius

He kenn ich all Platane beim Name, jede Spatz

Jede Stein enn dä Muhr vun dä ahle Stadt

Minge Nabel der Welt blieht dä Chlodwigplatz

Et letzte jeföhlte Johrhundert nur Krach un Dreck

Wohr dä Chlodwigplatz hinger 'ner Brizz versteck

Mer hätt kaum noch draan jejläuv, doch sujar dat verjing —

Wie et «Roxy», dä «Schuh Schön», dä «Herrmanns Tünn»

Un dä Laade, wo ich opjewaaße benn

Dat ess schon okay su, weil die Welt sich drieht

Dat ess schon okay su — okay -, dat et wigger jeht

Dat ess schon okay su, dat ess total normal

Dat leef schon immer su, nit nur he, övverall

He benn ich jeboore, he wohr ich zohuss

Enn däm Aachhundertmeter-Radius

He kenn ich all Platane beim Name, jede Spatz

Jede Stein enn dä Muhr vun dä ahle Stadt

Minge Nabel der Welt blieht dä Chlodwigplatz