Novembermorje - BAP

Samt un Chinaseid drähte, zeich sing Facette

Stolz wie ne Pfau

Danz durch Kaleidoskope, Derwische tobe

Spatze sinn grau

Novembermorje, Ruut ess Bloot

Ruut ess Liebe, Ruut ess duut

Färve explodiere, Stääne routiere

Em naachblaue Meer

Magier, Karavane, Gaukler, Schamane

Silverpapier

Novemberkalt, Novemberleer

Wiesu jraad jetz? Wiesu jraad der?

Dausenduneine Morje, zo huh jefloore

Zo noh ahn der Sonn

Purpur, Joldlammee-Fahne, Schereschnett-Palme

Märchebooch-Mohnd

Novembermorje, dä eezte Schnie

Dä Nachspann läuf, er laach nit mieh

En Fedderboa, Henna, Wachs un Wüstensand

Un Safran für ne Prinz uss Samarkant

Rosa-Orange, woröm nit? Kei Problem

Em Räänboore ess jede Färv jenehm

Er woor dä Muezzin der Phantasie

Der Anarchie, ahn Kette looch e nie

Ich sinn en noch, wie e mem Bowie «Helde «singk

En blaue Musik-Box un e Glas met ruudem Wing

E Polaroid en nem Cafe en Taroudannt

Un eins em Ohvendleech, er janz allein ahm Strand

Dä Marrakech-Express, die rostige Kaar

Un noch eins, Ärm en Ärm, met singem Abdallah

Er jing vun uns un trotzdämm blieht er he

Denn jed klei Bild vun ihm ess e Stöck vun singer Seel

Novembermorje, et fällt dä eezte Schnie

En graue Stadt weed wach, dä Zaubrer laach nie mieh