Mahvettik - Aspova

Bir sebep arıyorum derdime

Bulamadım olsun, olsun

«Yapma, kendine etme!»

derdim hep

Yapamadım onsuz, onsuz

Dokunuyor şakağıma doğru

Nefesimi rahat bırakır mısın n’olur?

Gel yanıma sessizce otur

Bu oda boş, bu şehir boş, doldur!

Kararıyor her tarafım bak

Yaralıyor her bir lafında

Ama önemi yok onunum nasılsa

Acısını çekiyorum sırtımda tonla

Sonunda döneceksin

Çünkü yeniler hep eskiye bir resttir

Geldiğinde beni göremeyeceksin

Bu son sahne, kestik!

(kestik, kestik, kestik)

Sanki bitmek zorundaydı

Hayır, her şey yolundaydı

Mahvettik

Bunu mahvettik

Sanki bitmek zorundaydı

Hayır, her şey yolundaydı

Mahvettik

Bunu mahvettik

«Çık, onu ara.»

dedim kendime

Bir nedeni yoktu, yoktu

Yenilmez halimi gördün mü?

Gördün mü?

Hayır!

Yürüyorum sokağına doğru

Aklımda dudağın kırmızı dolgun

Her yanıma sindi bu kokun

Yüreğime dokun, yok gram korkum

Çok acıtıyor ayrı durmak

Sarhoşum, kafam hayli duman

Bana göre miydi ait olmak?

Acısını çekiyorum sırtımda tonla

Git onla, göreceksin

Güçlü kalabilirim hiç desteksiz

Tüm ipleri tek tek geri çektim

Sözüm var ve nokta (ve nokta, ve nokta)

Sanki bitmek zorundaydı

Hayır, her şey yolundaydı

Mahvettik

Bunu mahvettik

Sanki bitmek zorundaydı

Hayır, her şey yolundaydı

Mahvettik

Bunu mahvettik

Sanki bitmek zorundaydı

Hayır, her şey yolundaydı

Mahvettik

Bunu mahvettik

Sanki bitmek zorundaydı

Hayır, her şey yolundaydı

Mahvettik

Bunu mahvettik