Eve Dönüyorum - Aspova, Depar

Kaçamadım her şey üstüme

Paraladım her gün kendimi

Yaz, yaz dur-mak yok

Harcadım gençliğimi

Bırakın biraz da mutsuz olayım, ey

Yaşadığım hayatı sorgulamayın, ey

Düşüncelerimle varım, hep onlarlaydım

Bir gün Muhammed’im, aynı gün Aspova’yım

Yazdıklarım gerçek ürünüydü hep

Sen üstü kapalı olduğundan anlamadın belki de

Bilmiyorum sebebini derdimin

Pişmanlığım yok ama yaşlanıyorum git gide

Sayıp dur duvarlara at çentik

Son el çektim, elime okey taş geldi

Bugün tok karnım, eve yıllarca aç geldim

Anne seni seviyorum, emeklerin baş verdi, ey

Ölümü düşünüyorum

Sanıyorlar ki kendi kendimi düşürüyorum, hayır!

Böyle vardım, böyle olacağım

O mezarlık ne kadar soğuk olursa olsun

Üşümüyorum hayır

Yok, yapamam sonu yok

Kaçamam, ölüyorum

Yaram var, biliyorum

Ama yine de bi' şunu dinle;

Hayaller yalan oldu

Eve dönüyorum…

Karanlık dağ gibi karışmda bugün, ışıklar gerimdeydi

Yıkık dökük binam, oysa geçmişim içindeydi

Masmavi gökyüzüme sayfalarca gri değdi

Korkmadım inan ki çünkü rap her zaman benimleydi

Almayayım pastadan pay

İstemem hiçbirini problemlerim artar

Geçip gider sanarsın bir günde unutursan

Öyle zamanlar olur gözyaşın yere damlar

Çektiğin dertler uzar

Bu benim savaşım Hip-hop, bu içimdeki son zaferim

En tepeyi Seyrederken en dibini resmederim

Nefretim anahtar, kapının ardı fazla derin

Adım Depar, hiçbir zaman olmadı bir rol modelim

Yok, yapamam sonu yok

Kaçamam, ölüyorum

Yaram var, biliyorum

Ama yine de bi' şunu dinle;

Hayaller yalan oldu

Eve dönüyorum…

Bırak ellerim yansın, her yerim donsun

Yıllarımı sattım, geleceğimi kurdum

Günahlarım arttığın gün dengemi buldum

Sen nerdesin?

Yoksun

Bilemezsin, hiç olmamışsın

Yarından korkmamışsın

Gölgen yolda kalmışken gerçekle tanışmamışsın

Duvarlardan öğrenmişsin, çocukluk arkadaşımsın

Dik yürüyebiliyorsam, aynalarıma yaslanmışımdır

Bak almıyorum yara

Böyle nereye kadar gider değil mi?

Bu kez numara yok, elveda geride kalanlara

Bir daha dene, düş, ayağa kalk, bildiklerini okumaya

Otuz kere düşün, bir kez adım at

Seni kim hatırlıyorsa o kadar varsın

Ne kadar oyunda kala-bilirsin?

Bilebilir misin?

Hayır!

İsteklerine gidebilir misin?

Hayır!

E peki sence yaşıyor musun?

Hayır!

Neden o zaman bu dünyaya ait gibi davranıyor bu dolunay?

Hiçbir sebep bulamıyorum, hayır

Artık ağır ağır gidiyorum, bilmiyorum hayır

Yok, yapamam sonu yok

Kaçamam, ölüyorum

Yaram var, biliyorum

Ama yine de bi' şunu dinle;

Hayaller yalan oldu

Eve dönüyorum…

Hayaller.

hayaller yalan…

Yalan, yalan oldu