Lanet Olsun - Aspova, Allame

Bu semt benimle neyi alıp veremedi?

Bu kentin derdi ne?

Bu dert elimde değil, «Takılmayayım.»

dedim

Neden bu bok benimle?

«Yeter!»

dedim, hâlâ gidemedim bi' yol

«Beter ol!»

dedin, hâlâ düşüyorum bi' son yok

Erteliyorum, erteliyorum

Kaçışıma yol yok

Düşüşüme dolu

Belki bir gören, belki duyan olur

Umudu mezar denen o çukura doldur

Ölüm, yavaştan ya sonuna doğru ya baştan!

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Yeni güne uyan (yeni güne uyan!), yalnızlığına bağırsan biri seni duyar mı?

Acaba bu durgun suya kaç taş düştü, sessizliğe düşkün?

Yaşadığım hayat en müşkülü, üstüm başım dağınık hâlim berduş

Tanıdığım insanlar kimliksiz, sıradanlıktan hepsi mağdur

Kayıplara karış yerinden, hep susunca üzerime düştü şehirler

Toprağın nabzı «Yavaş git.»

diyor, ihanet herkesi tuttu elinden

Son umudum çocukluğum, gel, parçalanmış bu ruha şekil ver

Parça parça zihnimde onlar, hatıralar bu duruma çekimser

Salt insafına kaldık, safını aldı bu kötülük

Zat-ı karanlık sardı dört bi' yandan, sancılar aktım

Dağınık fikrim ölü, kalbin nötr ıssızlık çölü

Üzerine ört insanlık sömür, yeni kanlara ver zihnini bölüp

Parçala hiçleştiğin onu gömüp

Sanki bi' kayıp ormanım bütün hafızalardan silinen

Bugün son günüm, gücüm yok içimde beliren dürtünün tutsağıyım

Bize yapılan her neyse bütün bunlara sessiz kalmalıyız diyor şeytan

Ama son kez dirilip bütün gücümle bağırmalıyım

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)