Nie Mam Dość - W.E.N.A., Jan-rapowanie

Budzę się w pięknym hotelu

Stan konta już nie interere

Ciągnie mi się ta przygoda

Dla wielu to robię karierę

A mówili: «Odpuść», że chuj z tego będzie

Że szkoda życia dla rapu

Dziś mi nie spojrzą w oczy, gdy patrzę na nich z plakatów

Jan-sranie poza kontrolą, zrobiłem pierwsze solo

Już robię drugie, wyłączam w życiu slow-mo

Chcę robić więcej jak brat Pezeta

I wiem doskonale, co na mnie czeka

Do paru zawistnych kurew info: macie pecha

Wczorajsze marzenia to dzisiejsze plany

Najpierw popracuj, a potem oczekuj

Nikt nam tu nie dał tego, co dziś mamy

Będę nakurwiał do utraty tlenu

Cokolwiek byś nie robił, to będą szczekać coś

Jebać psy, robić rap, kochać życie — nie mam dość!

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Dla ciebie rap to rurki i Supreme

Dla mnie to kluby i bójki

Plastikowe kubki do wódki w parku

Kiedy mróz był okrutny

Szukałem grubych i tłustych lat po tych chudych i pustych

Mówili: «Musisz odpuścić, nikt cię i tak nie dopuści do uczty»

Nie dopuścił, to fakt, koledzy stali się próżni, bezduszni

A może to ja nie chciałem wrócić do butli

Cały czas, cały czas sam przebijam mury konstrukcji

Jedyny szlak jaki znam, prowadzi prosto z ulic do budki

Straciłem wielu przyjaciół dla rapu

Żadnych nowych przyjaciół po fachu

Kilka lepszych kontraktów w banku od czasu do czasu

Za sobą każdy z możliwych etapów

Robię to tylko dlatego

Bo dalej odczuwam dyskomfort z braku hałasu

Zero hamulców, nie zwalniam wakatu — bo komu i na chuj?

Mówią: «Masz czym, to ziomków poratuj

Skoro patrzysz na nich z plakatów»

Liga magnatów uczy mnie brać PLNy w dwójnasób

Pozdro z tego samego pułapu

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość

Nie mam dość