Vazgeçtim İnan - Sagopa Kajmer

Kendimi bugün onun yerine koydum

Koyamadım onun yerine kimseyi ve uyudum

Oyaladım kendimi durdum

Pili bitik saat gibi durdum

Durdum

Kendimi bugün aynı yerlerde buldum

Çok tenha, pek yalnız bir de yorgun

Oyaladım kendimi durdum

Hep aynı soruları sordum

Yok oldum

Düşünüp kötüyü yordum

Bi’kenara çekilip uzunca durdum

Durduramadım gözyaşlarımı boğuldum

Neler umdum da bak ne buldum

Ben onun soğuk rüzgarıyla savruldum

İçimin acısı yakıyor kavruldum

Gelen o vakitsiz hasretlere sordum, birşey gelmez elden dediler mahvoldum

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

Olabilir mi bundan ötesi?

Nefesi kesiyor bile düşüncesi

Meçhul dünün ertesi ve sular içinde gemilerimin güvertesi

Kulaklarımda acı çeken bir ceylanın ürkek sesi

Nedirki yaşama hevesi?

Bana o hevesi veren o şey de neyin nesi?

Çok sual az moral ve sebebsizce kurmaktan vazgeçemediğim aynı hayal

Hatırlıyorum olanları hayal meyal

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim