Söylenecek Çok Şey Var - Sagopa Kajmer

Akrep kuyruğunda, yılan dişlerinde

Ağaç dikenlerinde, insan dilinde zehri yüklenir

Ve farkı yoktur yaratığın

Burası evi yaratıkların ve yaratıkların kendi yarattıklarının

İnşa edip yıktıklarının

Terkedip ardından baktıklarımın üzerine uçar geride külüne sarılan yanmış eski

sayfalarım

Rüzgârın asisi koluna girmiş yaktıklarımın

Şu an vardım, yanındayım kendime kattıklarımın

Şu son nefesi aranızda artık pay edin

Bu ağır anlamların altlarında ezilmiş lain hain

«Vahim halin» diyo' kâhin

«Bu sen değilsin, ner’de senin sahin?»

Yaşlı çocuk sakin

Sen güzel gör öyle, bence hepsi çirkin

«Tek ayak üstü yüzün üstü.»

yalan der o pişkin

Benim karnım yalanlara pek tok ve şişkin

Kin tarlası sevgi vermez

Kin oldukça ekinin

Bana doğru konuşuyo' benden ben:

''Düşünmek yoruyo' seni biraz dinlen yahut içine kapan, nasıl istersen.''

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Bana doğru konuşuyo' benden ben:

''Biraz sakin olman gerek.''

Derken ben, bana doğru konuştum: ''Bıktım gerçekten.''

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Anlatıyorum kendimi, dinliyorum kendimi

Söylenecek çok şey var, katlanacak yok hâl

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Anlatıyorum kendime, dinliyorum kendimi

Söylenecek çok şey var, katlanacak yok hâl

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Yo, yo

Hangi tür bir gerilimin yanında huzur buldun öyle?

Kin, savaş mı senin yemin?

Kırık Türkçenle söyle!

Bitik hâlinle hamle, emanet aklınla darbe

Neler gördü gözüm genç yaşımda, vay be

Bugün kendini kandırmanın kaçıncı ayı ya da yılı?

Yıllanmış şaraplar kadar uzun bekledin, süren daraldı

İnsan akıllı fakat akılsızlara takıldı

Bi' akılsızdan akıllanan akılsızlar çoğaldı

Yine tütünü kefene sarıp ateşe verdim ellerimle

Yetindim gördüklerimle

Kurşun platonik aşk yaşarken kurşun geçirmez yelekle kendini yedekle

Sıradan bir bal arısıyım, işim petekle

Ölüm korkusundan da korkuncu yaşama sevinci

Belki ondan öyle bakar Mona Lisa’dan Leonardo Da Vinci

Yine ben erkenci

Neyseki erkenden uyandı hırsıza bekçi

Bana doğru konuşuyo' benden ben:

''Düşünmek yoruyo' seni biraz dinlen yahut içine kapan, nasıl istersen.''

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Bana doğru konuşuyo' benden ben:

''Biraz sakin olman gerek.''

Derken ben, bana doğru konuştum: ''Bıktım gerçekten.''

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Anlatıyorum kendimi, dinliyorum kendimi

Söylenecek çok şey var, katlanacak yok hâl

İyisi mi?

«Sessizlik!»

derim

Anlatıyorum kendime, dinliyorum kendimi

Söylenecek çok şey var, katlanacak yok hâl

İyisi mi?

«Sessizlik!»