Pencerenden - Pera

Bakıyorsun pencerenden, canın yanmış çok derinden

Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden

Uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun;

Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun…

Seslenip haykırırken kalbin sökülmüş de

Senden alınmış sanki zorla mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından

Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini

Bırak solsun bu dünya, bırak yok olsun yavaşca

Kapını çalar elbet mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…