Madrid - Olof Arnalds

Haustið og ég þú hjá mér

Dagur hnígur síðasta sinn

Tilfinningin dofnar, þverr

Þrœðirnir leysast

Finn þeir verða minning

Um þrá sem áður var en er ei nú

Nú finn ég ró

Mykrið og við en ekki ég

Kvöldið líður síðasta sinn

Stundin verður sundurslitin, óróleg

Orðin leita, finn þau verða inni

Og farveginn þrá sem horfinn er

Ég valdi aldrei að hverfa þér

Nóttin og ég ein með sjálfri mér

Dögunin bíður um sinn

Frelsi frengið frá þér

Hugurinn losnar

Finn mig snúa aftur

Og þráin sem ádur var en aldrei meir

Hún aldrei varð