Z góry na dół - O.S.T.R.

Z góry na dół, jak z jedenastego piętra

Ty znasz to uczucie pękniętego serca

Dziś epopeją mieszkań krzyk i nienawiść

Ludzie nauczyli żyć żeby zabić

Ja chcę żyć żeby marzyć

Ale wstyd mi za świat ten

Bo więcej od nas znaczy

Już ten pit z tym podatkiem

Nie ma winnych, no chyba, że my

Porywa nas zysk i płoniemy jak ćmy

Kto mnie zdradził, że czuję ten niesmak

To tak jakbym przywiązany był sznurem do krzesła

Ale powiedz, kto przegrał?

Ja, ty czy inni

Jak i czy dziś zabił te myśli

Uwierz, wstyd mi za ten czas, za to miejsce

Ludzi wartości, bo ten świat zgubił serce

Powieszeni na szelce, sto metrów nad przepaścią

Czy to koniec, początek?

Proszę, przerwij to bagno

Nasze bogactwo to nie kieszeń, co pęka

Raczej własna tożsamość, ślady pracy na rękach

(Całe życie w nas ej, całe życie mam, wiem)

(Całe życie w nas ej, całe życie mam) x2

Z góry na dół, to nie winda z nieba

Raczej nikt ci tu nie powie, jaki film ma w genach

Dzisiaj styl się miewa i to zależy od ludzi

Chociaż w prawdę taką nikt nie uwierzy, jak mówi

Jesteśmy sami sobie winni, zawsze sto procent

Jak Cappy, za nieprzespane noce wybacz mi

Jesteś zatrutym owocem chorej wyobraźni bogów

Czyli wszystkim tym, co ludzi drażni w barłogu

Zawsze jest powód, choć nie ma wyjaśnień

Tylko skrzydła, co prowadzą prosto z nieba na parter

Ja się nie dam, bo walczę, póki krew w moich żyłach

Z naszych serc nasza siła, każdy dzień, każda chwila

Uwierz, wstyd mi, za ten czas, za to miejsce

Ludzi wartości, bo ten świat zgubił serce

Powieszeni na szelce, sto metrów nad przepaścią

Czy to koniec, początek?

Proszę, przerwij to bagno

Nasze bogactwo to nie kieszeń co pęka

Raczej własna tożsamość, ślady pracy na rękach

(Całe życie w nas ej, całe życie mam, wiem)

(Całe życie w nas ej, całe życie mam) x4