Do czasu - Nosowska

Jak mnie zwąchują te szuje

Zawsze chętne by zdmuchnąć

Ledwie się tlący, nieśmiały

Płomyk szczęścia, radości

Czy ja mam implant lub czipa

Wszytego za uchem pod skrórą

Co emituje «zapraszam»

Czytelne dla uszu szuj?

Może jestem perfumą

Co umie się przebić z łatwością

Przez zapach jesiennych liści

Bogactwo zapachów wiosny

Może ja sprawiam wrażenie

Tak słabej, że w starciu na rękę

Wkładając minimum wysiłku

Każdy mnie może położyć

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Jak mnie znajdują ci wszyscy

Których buzuje pod czaszką

Powstrzymywana latami

Nabrzmiała do granic frustracja?

Czy ja mam w sobie magnes

Co ściąga do mnie frustrata

Bym była mu akuszerką

Gdy wreszcie nadejdzie eksplozja?

Może ta akwamaryna

Której mam pełną tęczówkę

Sugeruje bezbronność ofiary

Tak pożądaną przez kata?

Może jestem zbyt grzeczna

Bo nawet nie muszę nadstawiać

Do strzału drugiego policzka?

Po prostu się go wypłaca

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Przez zapach jesiennych lici

Gdy wreszcie nadejdzie eksplozja

Tak słabej, że w starciu na rękę

A może ja sprawiam wrażenie…

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!