Yarali Gül - Mehmet Tokat, Ahmet Şafak, Naside Gokturk

Bu gece sen onun yüzüne açılmaz bir kapı kapattın Kirli, paslı menteşelerin sesinde sıkıştı yüreği

Kirpikleri hissetti yokluğunu

Büktü boynunu deprem bu Aylar sonra bir oda dolusu yalnızlığıyla sokaktaydı

Sicim gibi bir yağmur yağıyordu Bi' kenti boydan boya temizliyordu Sokakta kimsecikler yoktu

Köpekler bir köşeye sinmiş onu gözetliyordu

Kirliydi, yaşamaktan utanıyordu

Tir tir titriyordu yüreği Yaralı bi' güvercin gibi Oysa bu yürek bir zamanlar Güneşe ateş vermişti Bu yürek cehennemde buz satmıştı Şimdi köpekler onun için ağlıyordu Yorgundu, konuşamıyordu Şu hayatı sırtından atamıyordu Yerde, yerde kuru bir ayrılıkla Bir kuş ölüsü yatıyordu Bir deli rüzgar ellerindeki tozu aldı

Ne bir dost kaldı yanında Ne de bir düşman aklında Zor bir gün Önünü göremiyordu İnsanlar çığlık çığlığa Yüzünü seçemiyordu Gözlerinde aşksız ayrılık vardı Kirpiğinden yüreğine saplanan Paslı bir tren gibi geçip giden Ellerinde bi' yalnızlık adımlarıyla büyüyen Belli değildi kimin sevdası kimin yüreğinde

O aşkını taşırdı hayatın ta orta yerinde Sırtında ayrılık, dilinde küfür Ben gidiyorum sen uyuyorsun Pahalı bi' kedi gibi sıcacık hayellerinin dibinde,

Ben sokakta dövülmüş, sahipsiz bir köpek gibiyim Ben gidiyorum sen uyuyorsun

Ben gidiyorum sen susuyorsun Susmanın güzelliğinde suskunluğunla boğuluyorsun

Siliyorum dudağında kalan yalanı Yalan doğuruyorsun, dokundukça ellerimde çoğalıyorsun Ben geldiğim yoldan Geldiğim gibi acılara bezenip Ayrılığı bir gelin gibi süsleyip gidiyorum Sen yaralı gülüm benim dağ eteğinde açan Sen yaralı gülüm benim dağ eteğinde açan Ben yaralı bir güvercinim umuda kanat çırpan Ben garip bir güvercinim umuda kanat

çırpan Bir kapı kapandı bu gece Benim de gözlerimin içine Kirpiklerim hissetti yokluğunu Büktüm boynumu, deprem bu Tenime değdim kokun sinmiş mi diye Sol elime baktım, bahar gibiydin Avucuma kuşlar kondu, parmağıma yıldızlar Bir nehir oldun aktın gittin Sağ elime baktım, cehennemdin

Ayrılıktın, ateştin, kordun Deprem bu Bi' hayat yandı bitti kül oldu (aa-aahh) Adaklar yüreğimden geçip gitti (aa aa aahh) Tutabilseydim birin

i Korkmadan kesebilseydim eğer Biliyorum gelecektin Zoruma gidiyor, zor bir gün (aa-aahh) Biliyorum zorla güzellik olmaz Oysa çirkin olmak vardı

Kovsan da kapından gitmemek vardı Ama bir yüzün vardı, ellerimde kaybolan Öyle çok küçüldüm ki, artık büyüme zamanı Ey sevdalılar, eyy dostlar Var olan bütün güzellikler Yürüyemediğim parke taşları Patika yollar, dağlar, taşlar elveda Elveda, sahil kasabaları Gidemediğim köyler, kentler Ey sırtında hayatı

taşıyan insanlar Hayata sevdasını taşıyan insanlar Ey gagasında son bir tebessüm kalan martılar Ey ölmüş çocuğunun alnını öpen analar Siz kalın sağlıcakla, ben gidiyorum Gözlerinizden akan iki damla isyan olsun Bu bana yeter Elveda yaralım Kırkıncı kapıyı kırdım, elveda Dağların mektebi başka Dağların mektebi başka

Sen yaralı gülüm benim dağ eteğinde açan Sen yaralı gülüm benim dağ eteğinde açan (aa-aahh) Ben yaralı bir güvercinim umuda kanat çırpan

Ben garip bir güvercinim umuda kanat çırpan Sen yaralı gülüm benim dağ eteğinde açan (aa-aahh) Sen yaralı gülüm benim dağ eteğinde açan Ben yaralı bir güvercinim umuda kanat çırpan Ben garip bir güvercinim umuda kanat çırpan