Wiersz Ostatni - Kasia Lins

Tyś mnie kochała, ale nie tak jak kochać trzeba

I szliśmy razem ale nie w takt, przebacz, przebacz

Ja jeszcze długo… Rok albo dwa, potem zapomnę

Teraz gdy boli, teraz gdy trwa, dzwonie podzwonne

A Tobie miła na co ten dzwon brzmiący z oddali

Miłość niewielka błahy jej zgon i idziesz dalej

A Tobie miła na co ten dzwon brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon i idziesz dalej

Cóż mam od życia troskę i pieśń, Ciebie już nie ma

Muszę im ufać, muszę je nieść, pisać poemat

Cóż mam od życia?

Chyba już wiesz, czujna i płocha?

Tylko ten smutek, tylko ten wiersz, który mnie kocha

A Tobie miła na co ten dzwon, brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon i idziesz dalej

A Tobie miła na co ten dzwon, brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon

A Tobie miła na co ten dzwon

Miłość niewielka błahy jej zgon

A Tobie miła na co ten dzwon

Miłość niewielka, błahy jej zgon

I idziesz dalej