Geride Kalanlar - Karaçalı, Da Poet

Yüksek irtifada düşük yaptı rüyam

Tel gibi yıktı yalan mısralarını şu an

Solumda matem sağımda bayram

Sağırsa göz köre kulak açılmaz hayra

(Pa, pa, pa, para) cihanın anahtarı

Cinayetler saklar bilincin zemin katları

Gerilim hattında kapital yüz akları

Çilingir sofrasında açılan hüznün ar damarları

Hususları sustalar konuşurken geceleri

Yine bir ece bin kere ölümü heceledi

Hüda dermanı alıp diline çiviledi

Yollar kelime kelime yakardı tenini

İkiye böl derdi getir ben kefilim

Kalp yazar dil metin ben vekilinim ki

Tekil olmaz mutluluk umut serseri

Cemre düştü ben kalktım vakit zemheri

Ve ben beni aramaktayım her bir dak’ka

Göz dost arar söz bekler durakta

Merhem fizanda, yara bağrımda

Yarın fısıldasın karanlığı dört yanımda

Irak göze revam peşin hüküm attı zara

Peşin attı çek ferman uykum çal kaval

Klasik muamma bu böyle biline ki sevk-i tabii

İnsanın var olduğu il yer ana rahmi

Orada bitti erkan-ı harp orada kovdum gölgemi

Orada doğdu cinnet, orada kovdum cücemi

Orada yürüdü hep aksayan sulh perver

Ziynet oldu can hiyaz feryat payansız çöller

Ben bir gözcü, yarı astigmat flu

Biçimlerin arkasına gizlendiği tek ruh

Havada uçan halıdan seyrek doku yüksek gerilim

İnsan dipten seyredince orada delirir

Yıldız samuru, pasta kadın dilimi

Kör ve sağır oynar annesinin dev Charlie Chaplin’i

Hayat yolculuk, cansızlık maske

İki şey kalır geride mikrofon ve kasket