Det Ville Vært En Sensasjon - Janove

Må du bli hørt?

Må du bli sett?

Syns du ikkje du får nok igjen

Om du gjer din kunst til meg?

I det minste gjer han til deg

Koffor holder du på med det du gjør?

Du må spør deg sjøl

Tenk om ingen så på

Ville du fortsatt?

Ikkje for du vil, men for du må

Kun for deg sjøl, ikkje for en nasjon

Det er det som ville vært en sensasjon

Må du bli kjøpt?

Må du bli drept?

Og stilla deg ut for en kver pris

Er det ingen bønn?

Ingen foldede hender?

Ingen tråd som sterkt nok tvinner

Tvinner seg rundt din fot

Og tvinger deg til å slå rot?

Så du kan voksa deg stor og sterk

Heilt for deg sjøl, i ro, ikkje for en nasjon

Det er det som ville vært en sensasjon

Hold mi hånd som en skulptør holder sin form

Ingen pirker på den som er hugget i stein

Du er så nær perfeksjon

Del av en natur

Så det må vær en Gud som står bak

Og tenk om det var til seg alt han har skapt

Ikkje for oss, eller vår nasjon

Det er det som ville vært en sensasjon

Me kan stå tett som to strå

Eller kver for oss om me må

Og vinden kan knusa så hardt han vil

Det betyr ingenting om både du og meg sko knekka

Om i en flod me drukna

Om du og meg sko stå i brann

For me er allerede i flammer

Og i bakken våre frø sko grodd

Og me sko spirt igjen, me to

Kun for oss sjøl, ikkje for en nasjon

Det er det som ville vært en sensasjon