Szulerzy - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Jeśli siadasz przy tym stole zważ, że światło nie najlepsze

A partnerzy w każdym razie przypadkowi

Popraw pludry, nim usiądziesz i pod boki się podeprzyj

Bo pewności siebie brak nowicjuszowi

Kart nie sprawdzaj — znakowane, ale nie daj znać, że wiesz to

Bo obrażą się i wstaną od stolika

Przegrasz tak czy owak, chyba że oszukasz, ale zresztą

Nie po kartach się poznaje przeciwnika

Gramy patrząc sobie w oczy, ręce muszą chodzić same

I pod stołem decydować o rozgrywce

Nie drgnij kiedy król, którego w ręku masz — twą weźmie damę -

Szuler ten, kto pierwszy nazwie się szczęśliwcem

Ni ciesz się, gdy go odkryjesz;

zwykle bywa trzch lub czterech —

Siadłeś po to tu, by zagrać uczciwego

Swoje zapasowe asy trzymaj długo blisko nerek

Póki nie zostanie ci już nic innego

Wtedy dołącz je do talii tak, by nikt nie spostrzegł sprawcy

A gdy już się wyda, że jest kart za dużo

Wstań od stołu z oburzeniem, walnij pięścią - Ha!

Szubrawcy!

A więc temu to rozrywki wasze służą!

Unieważniam wszystkie partie!

Pieczętuję stół i pulę!

Albo wzywam straż!

I skandal!

I rozróba!

Łotry znikną - ty usiądziesz, przetasujesz talię czule

I zaprosisz — kogo chcesz — by go oskubać