Yokum - Kezzo

Yükselmek alçalmaktan zor keke, deme sakın «Hiç yere düşmem»

Yüz vermek göt vermekten kötü bazen hep astarı ister

Baslara tizler karışır, gece gündüzü reddedemez gene bekler

Ömründen ömür satar birbirine bu sokakta genç kelebekler

Yaslara doy, «Elleri kolları taşların altına koy» dedi

Her boku gördüm ölüm yaşam hastalık giden hiç geri dönmedi

Ben suyu paylaştım kancıklar ekmeği bir kere bölmedi

Ölmedim açlıktan, ukumu bölmedim vicdanım kuş gibi

Soğuk bi' duş gibi, gerçekler Antarktika’da bi' kış günü

Yanaşma git geri, sevgiler de yalandan hep üstün körü

Şapkayı at gör keli, insan dediğin şeytanın en has dölü

Yaslanıp arkama yaşlanıyom', dinliyom' hiç sikimde değil sonu

Yokum varım, açım tokum, çokum azım

Nihayetinde insanoğluyum, üç gün yanlışsa bir gün doğruyum

Yokum varım, açım tokum, çokum azım

Nihayetinde insanoğluyum, üç gün yanlışsa bir gün doğruyum

Yok yere doğdu bu insanlar, kirletiverdi bu insanlık

Gelip her yeri sardı bu kindarlar, bütün her şeye sahip oluruz sandık

Gözleri görünen timsahlar var, düşmeni kolladı simsarlar

Çalıp her şeyi Allah’a ısmarladılar, kanar mıyım sana, hiç sanmam

Ödedik her şeyi bedel diye, sormadı kimse bu neden diye

Giydik nefreti kefen diye, bunalıma girip aldığım nefes niye?

Kendine son kez dilek dile, bilek büker bu renk

Sinek bile bizden daha özgür, kendine gel

Dönüşmen zaman almaz hiç beyazdan kire

Bu bataklıkta sıkıntıya doğmuşum gibi

Meğer her boku kendime sormuşum

Her sene on yaş atıp bütün kavgalara doyup

Sanki bütün güzel hayalleri boğmuşum

Yokum varım, açım tokum, çokum azım

Nihayetinde insanoğluyum, üç gün yanlışsa bir gün doğruyum

Yokum varım, açım tokum, çokum azım

Nihayetinde insanoğluyum, üç gün yanlışsa bir gün doğruyum