De Hallen Van Mijn Vaderen - Heidevolk

Hoort de roep van de morgenstond

Als de zon zich verheft over Veluwse grond

Nevelen verdwijnen, mens en dier ontwaken

Als haar stralen de heuvels raken

Land van mijn vaderen aan mij ooit vertrouwd

Van heuvels en dalen tot diep in het woud

Bron van hymnen, verhalen en heldendicht

Van goden, van wezens en dwalend licht

In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust

Onder bomenzuil en het bladerdak mijn geluk

Ik leg mijn ziel in het glooiende land

In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust

Op vlakten van zand en purpuren heide

Waar raaf en havik hun vleugels spreidden

In bomenhallen badend in de middagzon

Waar het hert, waar het zwijn zijn toevlucht vond

In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust

Onder bomenzuil en het bladerdak mijn geluk

Ik leg mijn ziel in het Veluwse land

In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust

Ik bewandel de wegen in de avondzon

Tussen heide, bos en weidegrond

Over het veld naar het pad naar mijn heim

In de hallen van het Veluws domein

Ik leg mijn ziel in het Veluwse land

In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust