Kalabalık - Funda Arar

Ne yazmak istiyorum ne söylemek (yok, yok)

İçimden gelenleri gömmem gerek

Beni görmen gerek bugün ölmem gerekmeden

Gökyüzüne bakıp sövmem demek bu da (sövmem demek)

Delirmek görmek demek

Ne mümkün başka yöne dönmek bi' daha

Gözünü kapatabilirsin ama ruhun

Savaş alanı gibi, dumanlı manzara

Tutunca kendini bitecek dertlerin

Yutup geçeceğini sanıyosun, aferin

Dilini döndüremeyen Adem'in acı inadı

Kendi başını zorlara doladın

Beni ipten almış şarkım

Dibe dalmış aklımla

Hibe etsem canımdan

Kime gitsem, ah

İçim hep yaralı, nedeni kapalı

Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım

Neden hep yananım?

Kendime talanım

Ne desem umursamayanların yanındayım

İçim hep yaralı, nedeni kapalı

Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım

Neden hep yananım?

Kendime talanım

Ne desem umursamayanların yanındayım

Güneşsiz evlerinde İstanbul'un

Nefes alırım sanıp isyan bulur

Kapatır gözlerini ve umudu dolar eve

İçine çektikçe pis savrulur

Arayanı elbet hisler bulur

"Kaçıncı kötü olucam?", artık lafları bu

İçinde yatan aslan yedi uyur gibi, açamadı gözünü bi' türlü, kavganı bul

Aga kavganı bul, kendine acıma, safları tut

Çünkü tek başına varsın, hudutlarına dayanan acıya direnebilecek komutan sensin unutma bunu

Derde umut taburu gönderelim ama serde yenilgi dolu

Kendinin düşmanı olmaya meyleden her cepheden vurulur

İçim hep yaralı, nedeni kapalı

Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım

Neden hep yananım?

Kendime talanım

Ne desem umursamayanların yanındayım

İçim hep yaralı, nedeni kapalı

Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım

Neden hep yananım?

Kendime talanım

Ne desem umursamayanların yanındayım