Sevgi Duvarı - Ezginin Günlüğü

Sen miydin o, yalnızlığın mıydı yoksa?

Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi

Dilimizde akşamdan kalma bi' küfür bi' küfür

Salonlar, piyasalar, sanat sevicileri

Derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni

Yakanda bir amonyak, amonyak çiçeği

Of, yalnızlığım benim sidikli kontesim

Ne kadar rezil olursak o kadar iyi

Of, yalnızlığım benim sidikli kontesim

Ne kadar rezil olursak o kadar iyi

Kumkapı meyhanelerine dadandık

Önümüzde Altınbaş, Altın Zincir, fasulye pilaki

Ardımızda görevliler, ekipler, Hızır Paşa'lar

Sabahları açıklarda bulurlardı leşimi

Öyle sıcak, öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri

Çöpçülerin elleriyle okşardım seni

Of, yalnızlığım benim süpürge saçlım

Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi

Of, yalnızlığım benim süpürge saçlım

Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi

Baktım gökte bi' kırmızı bi' uçak

Bol çelik, bol yıldız, bol insan

Bi' gece Sevgi Duvarı’nı aştım

Düştüğüm yer öyle açık ki

Düştüğüm yer öyle seçik ki

Başucumda bi' sen varsın bi' de evren

Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi

Of, yalnızlığım benim çoğul türkülerim

Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi

Of, yalnızlığım benim çoğul türkülerim

Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi