Miejski folklor - The Returners, Eldo

WWA… wiesz

Wybieram bloki, cały ten syf

Stołeczny sznyt, new era, 65, Nike skoki

Włosy w koki, pcha się baba w 18tce

Dupa drze się na typa, są na randce

Miejski folklor, miejski oddech CPN

Ogród Saski, kartka na ławce, w płucach tlen

Ja widzę niebo, ja kontra dzień, jeden zero

To pierwsza tercja, nie mów hop przed przerwą ziom

Mówi rozsądek, serce pcha mnie w taniec

Za rękę z emocjami, ulicami na pamięć

Krok w krok z nadzieją jak głupiec

Z sercem na dłoni będę szedł tak aż padnę trupem

Gdy los powie dosyć, kiedykolwiek

Kostucha w ringu dostanie mnie w dobrej formie

Rozbieg, jak się poruszać, z biglem

Mętny wzrok?

Nie!

Nawet gdy los płata figle

Czerstwiaki pędzą zarabiać na złote fingle

Za wszelką cenę a duszy nie umyjesz mydłem (nie)

Wszystko gra, szkielet mam pancerny

Zmartwychwstałe miasto rodzi ludzi nieśmiertelnych

To łobuziaki co kitrają się po bramach (WWA)

To czerstwiaki, które wpadły tu dorabiać (WWA)

Sprawdź to sam, zakochać się w nim łatwo

Syreni gród, dla nas dużo więcej niż miasto

WWA nie śpi, to się raczej nie zmieni

I choć mamy marzenia, stoimy twardo na ziemi

Kpię, śmieję się, to nasz charakter

Dzień i noc dzieje się, wulkan drzemie pod miastem

Tu jest socreal, wciąż siermiężny pastisz

Al’a marmur kontra al’a przepych korporacji

Mrużę oko, wyścig szczurów trwa dalej

Misja by się nachapać, wbić na platynowy balet (miasto pokus)

No co Ty Sherlocku, brawo

Kiedy się dowiedziałeś, gdy spotkałeś kurwę w bloku rano?

(daj spokój)

Pokusy ciągną dusze grzeszników, chamskie serca, które myją sumienie w nocniku

To miasto słońca i drugiej szansy

Szans bez końca jeśli Ci wystarczy motywacji

Miasto farta, legend i historii

Jego światło podpali Twą duszę i ją uwolni

To miasto (WWA), gdzie diabeł czyha za rogiem

To zazdrość (WWA), ktoś chce Ci postawić nogę

Sprawdź to sam, zakochać się w nim łatwo

Syreni gród, dla nas dużo więcej niż miasto

Nasze dziewczyny są najlepsze (wiedz to)

Nawet u Ciebie w mieście ona jest tą jedyną piękną

Taka karma, geny stąd mają urok

Bezczelna, pewna siebie, dama z pełną kulturą

Nie zmieścisz w ramach, nawet my mamy problem

Z tym by jak dzikiego konia złamać i dać jej pewność

Spokojne dni i ciepło na przyszłe dni

Być jej światłem, gdy jest ciemno (choć ze mną)

Wisła, potem wódka przy Bristolu

Może dwie, może aż kieliszki spadną ze stołu

Ona wie, trzeba tylko dostroić radio

I można biec, postaci dwie pędzą jak światło

Moje miasto, mój styl życia, mój raj

Moje O2, moje H2O, mój haj

Wpadaj, a ja zapoznam Cię z esencją

Homo varsoviensis, przewodnik z licencją

(WWA) To legendy, mity, stereotypy

(WWA) To fobia całej Polski, chociaż nikt nie zna przyczyn

Sprawdź to sam, zakochać się w nim łatwo

Syreni gród, dla nas dużo więcej niż miasto

To styl, tożsamość i codzienność

To diamenty z podwórek, pokonują tu przeciętność

To krew, duma, sława całe życie

Urodzić się, żyć tu i umrzeć, nigdzie indziej