Hamsafar - Ebi

تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته

نبودنت فاجعه، بودنت امنیته؟

تو از کدوم سرزمین، تو از کدوم هوایی

که از قبیله ی من یه آسمون جدایی؟

اهل هرجا که باشی

قاصد شکفتنی

توی بهت و دغدغه

ناجی قلب منی

پاکی آبی یا ابر

نه خدا یا شبنمی

قد آغوش منی

نه زیادی، نه کمی

من و با خودت ببر

ای تو تکیه گاه من

خوبه مثل تن تو با تو هم سفر شدن

من و با خودت ببر

من به رفتن قانع ام

خواستنی هرچی که هست تو بخوای من قانع ام

ای بوی تو گرفته تنپوش کهنه ی من

چه خوبه با تو رفتن، رفتن همیشه رفتن

چه خوبه مثل سایه هم سفر تو بودن

هم قدم جاده ها، تن به سفر سپردن

چی می شد شعر سفر

بیت آخرین نداشت؟

عمر کوچ من و تو

دم واپسین نداشت؟

آخر شعر سفر

آخر عمر منه

لحظه ی مردن من

لحظه ی رسیدنه

من و با خودت ببر

ای تو تکیه گاه من

خوبه مثل تن تو با تو هم سفر شدن

من و با خودت ببر

من به رفتن قانع ام

خواستنی هرچی که هست تو بخوای من قانع ام

من و با خودت ببر

من و با خودت ببر