Claxon - De Kift

We hadden de aanloop naar het laatste plateau bereikt

Nu was de zon van goud, de lucht felblauw.

Het einde van

De reis was nabij.

Door de vallei waaide een nobele wind

De wolken hingen vlak boven ons en plotseling, vanaf

Een hoog punt, zagen we de stad beneden ons uitgestrekt

Liggen in zijn krater vol stadsrook en vroege avondlichten

Admiraal B wreef over zijn buik en keek met rode ogen

Naar de hemel

O, Paradijselijk dal. O, Heer, wat zal ik?

Waar zal ik heen?

Wij gaan jezusmeters hoog.

Nu kan ik vliegen met messen

Als veren.

Hoor maar, ik rinkel, ik rinkel…

Toen daverde de stad ons tegemoet.

We reden langs

Drukke cafés, krottige vaudevilletheaters en massa’s

Lichtjes.

In vervagende stegen zagen we eenzame gestaltes

We werden toegeschreeuwd door krantenjongens

Monteurs sjokten op blote voeten door de straten met

Hun steeksleutels en dotten poetskatoen.

Het hield niet

Op.

We zwierven als in een droom door de stad.

We

Werden ingehaald en gesneden door woeste chauffeurs

Grijnzend achter hun stuurwiel

O, Paradijselijk dal. O, Heer, wat zal ik?

Waar zal ik heen?

Wij gaan jezusmeters hoog.

Nu kan ik vliegen met messen

Als veren