Sesindeki Yalnızlık - Cem Adrian, Melis Danişmend, Karaçalı

Gözlerinde buz parçaları izler, sessizlik

Ve sessiz bir sitem olarak, kalkar yıldızları izler

Aşk yok, markaların kalbinde yatan yalnızlık var

Ben yokum, aynada biriken, uzayan yalnızlıklar

Size acı, içki ve unutuş eğer: aşk

Batma, ölüm ve hiçlikse dayatılan rol desem

Bu sürgülü ve keçeleşmiş kirpiklerin ne anlamı var?

Size gösterilen bir veda ve yol desem

Ve kan, ve hayat, ve duygular bana mutluluk

Biraz ne zan, ne sana dair kırık bir ati.

Konu: Miras

Üzgünüm denedim her versiyonunu üzgünlüğün

Kaybetmek korkularıydı odama giren mavi duman

O sesler de kayıp, içim bomboş artık

Daha mı yalnızım?

Hayır!

Mutsuzluk uyuşturuyor, umudun kıyısız tarafındayım

Ben asla ağlamam, sadece gözlerim dayanıksız

Hayvan yangısı, yılgın çiçek çelenkleri gönderdim cenazeme

Şimdi gündelikçi akşamlara kon

Hatırlat bana uzak ve yakınlığın sarıldığı bankı

Hatırlat, nasıl başlamalıydı dinlediğimiz ilk şarkı?

Hatırlat başak saplarını dik tutan gölgemi

Hatırlat efkarı, deliren gezegenimi ve öfkemi

Hatırlat nasıl yenilirdi güneş?

Çiçekleri delip geç!

Hatırlat bana benzediğin şehri, gerçekten sevince

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Bir yağmura başlar gibi, bir koşuda yavaşlar gibi

Şaşkın ve atılgan, ataerkil ve kıvrak

Bir ismin arasına kıstırılmış sonsuzluk gibi aşk

Nasıl yol alır sayısız dudaklarından?

Gel kıyılarına yüzümün, yüzme öğret can çekişen balıklarına

Gel o kumun dakikalarına kumrallığını uzat

Ve biraz sakalımın kokusunu al, götür ört yastığına

Bir oğul doğur ve beni unut, hatıralarımı yak

Şimdi hiç görmedim o son seviştiğin yabancıyı

Alışırım konuk oyuncu olup kaçınılmaz sonlarıma

Mutluluk üzerine bahis yapma zamanlarımızdı, hatırlarım

Ansızın kente ve yüreğime doğrulttuğun tabancayı

Zamansız ve Fransız, kör makas, kesik rızk

Kahve ile dirilen hücre, bunlar bizim merhabalarımız

Nikotinle görünen sabah, bunlar bizim günaydınımız

Bir unutuşun ortasındayız, bunlar elvedalarımız

Şimdi seni gasp edecekler bir yüzük ve müstakil evle

Benim bütün takım elbiselerime pişmanlık sıçrayacak

O zaman çöküp bir sigara yakabilirim bu kentte

Yağmurlar yağdırabilirim taze simit kuyruklarına

Gidişine korunamadığım gibi, dönüşünü de savunamam

Yokluğuna dayanabilirim, ancak sade bir fotoğraf olarak

Köprüler de ayrılabiliyor, nehirler de sevgilim

Hayat böyle;

bir yerden sonra ne kadar karışsan da kalabalıklara

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni