Yalnızlık - Candan Ercetin

Bir garip hüzün çöker insana

El ayak çekilince

Tek başına kalırsın dünyada

Etraf sessizleşince

Bir garip hüzün çöker insana

El ayak çekilince

Tek başına kalırsın dünyada

Etraf sessizleşince

İnan bu ev alışamadı

Hiç bir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik oturyor

Kalkýp gittiğin yerde

İnan bu ev alışamadı

Hiç bir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik oturyor

Kalkýp gittiğin yerde

Yalnızlığa elbet alışır bedenim

Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirm

Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim

Sensizlik benim canımı acıtan

Bir derin korku düşer ruhuma

Duvarlar seslenince

Karanlık oyun oynar aklýma

Gölgeler dans edince

Bir derin korku düşer ruhuma

Duvarlar seslenince

Karanlık oyun oynar aklýma

Gölgeler dans edince

İnan bana alışamadım

Hiç bir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik dolaşıyor

Çıkıp…