Troubadour - BZN

Hij heeft ons alles wat-ie had gegeven

Z’n muzikaliteit, z’n warme lach

Z’n humor en 't besef, dat je moet leven

Zo lang je leven mag

Van al z’n pijn heeft niemand iets geweten

'n harlekijn laat nooit een traan

Die speelt z’n spel maar door, maar dan ineens

Valt het doek spontaan

Als troubadour, versleet-ie heel z’n leven

Als troubadour, betaalt-ie nu de prijs

Want zijn publiek en 't applaus zijn nu verdwenen

Hij staat alleen, aan 't einde van z’n reis

Wat hij ons nalaat zijn geen aardse dingen

Geen vruchten van zijn succes

Maar wel een dagboek vol, herinneringen

Als wijze levensles

Aan z’n tournee is plots 'n eind gekomen

Die stilte, het is raar

Als ik m’n ogen sluit, speelt-ie voor mij

Nog eens op z’n gitaar